Bezoek de Maldiven

​

Toerisme, een deskundige van de UNDP die vóór 1971 aan de regering rapporteerde, zal op de Maldiven nooit slagen omdat er geen faciliteiten zijn, geen infrastructuur.

 

Niemand vertelde dat aan drie jonge mannen die bij toeval de pioniers van de toeristenindustrie van het land werden.

Een van hen, Ahmed Naseem, een jonge diplomaat verbonden aan de Ambassade van de Maldiven in Colombo, ontmoette in 1971 een Italiaanse reisagent die op zoek was naar maagdelijke eilanden waar hij en zijn vrienden konden zwemmen en speervissen.

 

Naseem reisde met hem per vrachtschip naar de Maldiven en stelde hem voor aan M U Maniku, toen op de landbouwafdeling van de regering, en 'Champa' Hussain Afeef, die werkte op het VN-kantoor in Male '.

 

De Italiaan vertelde hen dat hij in 1972 groepen naar de Maldiven zou brengen als ze voor accommodatie konden zorgen.

Door hun middelen te bundelen, organiseerden ze de eerste groep in hun eigen huis in Male ', leerden ze koken wat de Italiaanse toeristen wilden en namen ze mee rond de eilanden. 

​

Vervolgens huurden ze een onbewoond eiland, Vihamanafushi, bouwden er 30 met kokosnoot bedekte hutten op en verwelkomden ze de eerste georganiseerde groepen toeristen in het resort dat ze Kurumba noemden (het Dhivehi-woord voor kokosnoot) op 3 oktober 1972.

 

Geschat wordt dat bijna de helft van de gasten die op vakantie zijn op de Maldiven arriveert met de bedoeling om te snorkelen of duiken of, zodra ze het kristalheldere water van de lagune van een eiland en de kleurrijke vissen en koralen zien, het niet kan laten om het een proberen.

 

Snorkelen staat open voor iedereen die kan zwemmen en zelfs kinderen vanaf tien jaar kunnen leren duiken.

Het is gemakkelijk op de Maldiven. 

​

Bezoekers, voornamelijk uit Italië, Zweden en Duitsland, waren in 1973 in totaal 3790 en in 1978 was het toerisme een informele onderneming geworden met gasten uit Europa die in 26 resorts verbleven. In 1978 werden voorschriften ingevoerd om de industrie in stand te houden en het verstorende effect ervan op de sociale en natuurlijke omgeving te verminderen.

​

Toeristen mochten alleen verblijven in geregistreerde resorts op onbewoonde eilanden en speervissen werd verboden.

Er werden douane- en immigratiecontroles ingevoerd.

 

In 1981 werd de geïmproviseerde luchthaven opengesteld voor langeafstandsvluchten en nam het toerisme een vlucht. In 2007 waren er 89 resorts.

 

In 2010 werd een wet aangenomen om de ontwikkeling van zelfstandige guesthouses op bewoonde eilanden te stimuleren. Hierdoor konden nog meer Maldiviërs rechtstreeks profiteren van het toerisme - en konden alle toeristen, ongeacht hun budget, genieten van een bezoek aan de Maldiven.

​